چند روز پیش توی وبلاگ یکی از دوستان خوندم که رفتن از یک کشور به کشور دیگه رو با مرگ مقایسه کرده بود. از این جهت که وقتی آدم یه کشور رو ترک می‌کنه خیلی چیزها رو می‌زاره و می‌ره. امروز داشتم به این فکر می‌کردم که یکدفعه به قول شاعر حالتی رفت که محراب به فریاد آمد.

تنها ذات خداست که پایداراست