بالاخره من کنبرا هستم. ۲۴ فوریه ساعت ۱۷:۴۰ از تهران حرکت کردم. ساعت ۲۰:۲۵ دقیقه به وقت ابوظبی رسیدم اونجا و ساعت ۲۲:۲۵ دوباره پرواز کردیم به سمت سیدنی که ساعت ۱۹:۳۰ (به وقت محلی) روز ۲۵ فوریه رسیدم. شب رو سیدنی موندم و صبح روز بعدش اول وقت رفتم فرودگاه داخلی و پرواز کردم به کنبرا.
کنبرا که رسیدم استادم تو فرودگاه اومده بود دنبالم. منو برداشت برد خونه‌ای که گرفتم (درباره محل اقامتم یه پست می‌زارم). اونحا وسایلم رو گذاشتم و چون جمعه بود و فرداش دانشگاه و بانک تعطیل بود، بلافاصله رفتیم دانشگاه. اونجا کلیه پروسه‌های ثبت‌نام رو انجام دادم و یه حساب هم توی بانک
Commonwealth (به پیشنهاد استادم)باز کردم.
دو جور حساب بود که برای دانشجوها هزینه خاصی نداشت. یکی حسابی بود که برای فعالیت‌های روزانه و کارهای دم‌دستی و خریدهای اینترنتی و ATM و از این دسته کارها بود. یه حساب دیگه هم حساب سپرده دارای سود بود که مسئول مربوطه از بانک هر دوشو برام باز کرد. البته هم ازم پاسپورت خواست و هم کارت دانشجویی. دو تا نکته مهم هست که برای بازکردن حساب پاسپورت کافی نیست باید یه چیز دیگه هم مثل گواهی‌نامه یا کارت‌دانشجویی هم داشته باشید. هر کدوم یه امتیازی داره و به یه حدی که برسه می‌تونید حساب باز کنید. نکته دوم هم اینه که حساب‌های متنوعی هم برای کارهای روزانه هست و هم برای حساب‌های دارای سود ولی چندتاشون برای دانشجوها هزینه نداره.
تو دانشکده هم که رفتم مسئول آموزشمون بعد از انجام کارهای اداری من برد تو یه اتاقی که پارتیشن‌بندی شده بود و یه جا برای خودم انتخاب کردم. بعد رفتم یه سری کار انجام دادم و اومدم دیدم کامپیوترم رو آماده کردن و اونجاست! user اینترنتم رو هم مسئول شبکه ساخت و بهم داد و گفت که روزانه بیشتر از ۱ گیگا بایت نمی‌تونم دانلود کنم! اگه بخوام بیشتر از ۱ گیگا بایت دانلود کنم باید اطلاع بدم! البته گفت اگه خیلی هم دانلود کنم دانشکده ازم می‌پرسه که آقا داری چی دانلود می‌کنی!
ناهار هم مهمون دانشگاه بودیم. یه گروهی هست به نام
SIGN (Student Information & Guidance Network) که به ورودی‌های جدید راهنمایی می‌ده. راهنمایی کنندگان هم دانشجوهای داوطلب قدیمی‌تر هستند که هر کدومشون مسئول یک گروه می‌شن. ناهار رو با گروه خودمون خوردم و مهمون SIGN بودیم.
کل این پروسه‌ها هم بعلاوه ناهار از صبح تا حدود ساعت ۴ طول کشید! یاد کارهای اداری خودمون افتادم!
چند تا نکته:
- بار مجاز جدیدا از ۳۰ کیلو به ۲۰ کیلو کاهش پیدا کرده البته هواپیمایی امارت به صورت غیر رسمی همچنان ۳۰ کیلو رو قبول می‌کنه ولی توی بلیط می‌زنه ۲۰ کیلو من که ۳۱/۵ کیلو داشتم و برای اون ۱/۵ کیلوی اضافی کسی بهم گیر نداد. البته توصیه می‌کنم قبل از این که ۳۰ کیلو با خودتون بار ببرید یه چکی بکنید که هنوز هم ۳۰ کیلو رو قبول می‌کنه یا نه. من این اطلاعات رو از آژانسی که بلیط گرفتم کسب کردم.
- از سیدنی به کنبرا هر ساعتی وسیله نقلیه (هواپیما، اتوبوس و قطار) نیست یا حتی اگر هم باشه ممکنه پر یا رزرو باشه. پس بهتر روی زمان رسیدنتون دقت کنید. من به خاطر همین مسئله مجبور شدم شب رو بمونم سیدنی و یه شب پول هتل و یه سری خورد و ریزه دیگه هم بدم. برای ترخیص از فرودگاه هم ۲ ساعت بزارید.
- پرواز داخلی با هواپیمایی امارت نیست درنتیجه به بیشتر از ۲۰ کیلو گیرمی‌دن و بابت اضافه بار کیلویی ۱۰ دلار می‌گیرن. یه وقت مثل من ضایع نشید! ۲۲۰ دلار بابت اضافه‌بار دادم. تازه توی امارات غیر از چمدون ۳۰ کیلویی یه ساک و یه کوله هم می‌تونید داشته باشید (که ببرید توی هواپیما) ولی توی پرواز داخلی فقط یه کیف (یا ساک) می‌تونید ببرید داخل هواپیما و اونیکی رو باید بفرستید داخل بارها و واسه همین بارتون سنگین‌تر می‌شه.
پی‌نوشت: اگه فاصله سیدنی تا کنبرا رو با اتوبوس بیاید دیگه مشکل هزینه بار رو هم ندارید. قیمت بلیطش هم خیلی ارزونتره. فقط به جای یک ساعت، ۳ ساعت طول می‌کشه. البته اگه پس تحویل بار و اومدن از فرودگاه به شهر رو هم در نظر بگیرید، با هواپیما هم فکر کنم بشه حداقل یک ساعت و نیم.
