A
برچسب‌ها
دل‌نوشته (14)
تحصیل در استرالیا (9)
دانشگاه ملی استرالیا (6)
کنبرا (5)
زندگی در استرالیا (4)
اقامت در استرالیا (3)
مهاجرت به استرالیا (2)
زبان انگلیسی (1)
وبلاگ‌های دوست
آلیس در سرزمین عجایب
ابدیّت
از تهران تا سیدنی
به جای آن هزاری سبز...
خانواده مهندس ارنست
مهاجرت‌نامه
يه مسابقه ديگه كه بازم برنده‌اش ماييم.
پشت دریاها
بايگانی وبلاگ
آوریل 2010 ‫‪(1)‬
مارس 2010 ‫‪(5)‬
فوریه 2010 ‫‪(3)‬
ژانویه 2010 ‫‪(9)‬
دسامبر 2009 ‫‪(6)‬
گرفتن خوابگاه
خوابگاه! اینا یعنی خوابگاهن؟! پس خوابگاه‌های ما چی‌چی بودن؟ این یکی دو روز دنبال گرفتن خوابگاه بودم و همزمان پروسه‌ها رو با دانشگاه خودمون (پلی‌تکنیک که مثلا جز دانشگاه‌های خوبه) مقایسه می‌کردم. شما هم وقتی توضیح بدم احتمالا یه مقایسه‌ای می‌کنید.

سیستم رزرو خوابگاه یه سیستم آن‌لاین بود که می‌ری و توش چهار تا اولیت خود رو مشخص می‌کنی و بعد اونا بر اساس اولیت‌های موجود به درخواست‌ها رسیدگی می‌کنند. هر اولیت شامل یک خوابگاه و یک نوع اتاق (یا سوییت) می‌شد. خوب سوالی پیش می‌آد اینه که چطور می‌شه فهمید چه انتخاب‌هایی هست و چطور اولیت‌بندی کرد. جوابش خیلی ساده‌ست. همه اطلاعات و آمارها موجوده! (این جمله رو با لهجه خاصی نخونید چون اینا واقعا موجودن.) هر ساختمون برای خودش یک سایت داره که تو هر کدوم علاوه بر توضیح امکانات اتاق‌ها، نقشه هر اتاق و عکس‌هایی از اونها، محل استقرار ساختمون، اتاق‌های ورزش و موسیقی، اطلاعات مربوط به پارکنیگ، ساعت‌های سرو غذا و تقریبا هر چیزی که به فکرتون برسه و نرسه هست. اگر هم باز سوالی داشتید ایمیل می‌زنید به مسئول مربوط و بهتون توضیح می‌ده. حالا ما فعلا درخواست رو دادیم تا ببینیم چی قسمتمون می‌شه. البته رو سایت که نوشته اولیت اول با دانشجوهای undergraduate و بعد با postgraduate ولی خوب توی هر دسته باز اولیت با سال اولی‌هاست. ان‌شا‌ا... که خدا قسمت کنه بریم در این بلاد کفر مستقر شیم وگرنه باید موقتا یه home-stay جور کنیم تا یه جایی تو خوابگاه خالی شه. برای نمونه چند از نقشه‌ها و عکس‌ها رو هم براتون گذاشتم. ببینید ولی مقایسه نکنید! راستی اینا یک نفره هستنا یه وقت فکر نکنید ۱۰-۱۲ نفره‌ن!

 








این هم یه اتاق دیگه





خوب حالا اگه یه کم اصولی‌تر به این مقوله خوابگاه نگاه کنیم، شما برای حضور در اونجا چند راه دارید (البته فرض کردم که کسی رو اونجا ندارید که بتونید از چتر استفاده کنید) که عبارتند از:
  1. خوابگاه
    خوابگاه ممکنه به شما اتاق (room) یا سوئیت (studio) بده. اتاق‌ها معمولا یک نفره هستن (حداقل من که این همه گشتم بیشتر از تک فره ندیدم) ولی سوئیت‌ها بر اساس سایزشون تا ۵ نفره هم می‌ره ولی طبیعتا تو هر سوئیت هر کس اتاق جدا برای خودش داره. اتاق‌ها معمولا آشپزخونشون اجاق‌گاز و فریزرمستقل ندارن (البته یخچال دارن) همینطور حمام و دستشویی مستقل هم ندارند و باید از آشپزخانه و سرویس‌های مشترک استفاده کنند ولی سوئیت‌ها این‌ها رو دارن. برای ما ایرانی‌ها به خاطر مسائل بهداشتی معمولا ترجیح می‌دیم که اینا مستقل باشن البته با حفظ گلاب به روی صورت خوانندگان!
    مورد دیگه بحث شیرین شکم است! بعضی خوابگاه‌ها غذا و سلف هم دارن (full-catered) و بعضی نه (self-catered) البته اونایی که غذا دارن خیلی گرونتر هستن. برای اینکه همچین خوب بفهمید منظورم از خیلی چیه بگم که به عنوان نمونه یه single room معمولی اینجا حدود ۱۵۰-۱۷۰  دلار در هفته آب می‌خوره ولی یه single room با غذا حدود ۳۰۰ دلار! ماشاا.. ماشاا... خدا زیاد کنه!
  2. اجاره کردن خونه
  3. در این زمینه هنوز تجربه عملی ندارم ولی از اونجایی که سایت‌های خرید و اجاره آگهی‌های کل استرالیا رو می‌زنن شما را به مطالعه موضوعات مسکن در استرالیا (مهندس ارنست)، مسکن در سیدنی (پشت دریاها) و پست‌های این و این از وبلاگ مهاجرت‌نامه و همچنین دیدن سایت‌های http://www.domain.com.au و http://www.realestate.com.au دعوت می‌کنم. ان‌شاا... خودم هم در آینده تجربیات خودم رو هم اضافه می‌کنم.
  4. Homestay
    این مقوله برای ما یه جورایی جدید و ناآشنا هستش. سیستم اینه که شما تشریف می‌برید با یه خانواده ساکن اونجا زندگی می‌کنید. یعنی اونا به دانشگاه اعلام می‌کنن که ما تو خونمون ظرفیت داریم و دانشکاه هم شما رو به اونا معرفی می‌کنه. Homestay هم غذا رو شامل می‌شه ولی از خوابگاه خیلی ارزونتر در می‌آد و در عین حال شما این امکان رو دارید که از نزدیک با نحوه زندگی استرالیایی‌ها آشنا بشید ولی طبیعتا مشکلات خاص خودش رو هم داره دیگه که فکر کنم واضح باشن. البته من چون تجربشو ندارم بیشتر از این نمی‌دونم ولی اگه خوابگاه گیرم نیاد احتمالا یه تجربه‌هایی کسب می‌کنم. لطفا دعا نکنید که خوابگاه گیرم نیاد! برای کسب اطلاعات بیشتر می‌تونید به اینجا رجوع کنید.
مهندس ارنست گفت...

مهندس جان
ممنون از لطفت، من هم لینک دادم. حتما به نوشتن ادامه بده، مطمئنا همون طور که گفتی هر کسی تجربه های متفاوتی ممکنه داشته باشه که بهتره اینها نوشته بشه. من هم جزو خواننده هات شدم و وبلاگت رو توی گوگل ریدر اضافه کردم
موید باشی
مهندس ارنست

۲۷ آذر ۱۳۸۸ ساعت ۲۲:۴۱
ارسال یک نظر